Jules Gilles (°1955) studeerde musicologie en wijsbegeerte aan de universiteit van Leuven waarna hij gedurende vijf jaar werkte op de toepassing van de muziek in de klinische psychologie.

 

Zijn wetenschappelijke artikels en bijdragen betreffen vooral de cultuurfilosofie en de kunstwetenschap. 

 

Zijn compositietaal wordt gekenmerkt door peritonaliteit : het verbinden van tonaliteit, quasitonaliteit en atonaliteit.

 

Zijn opus omvat opera, symfonische muziek, solistische muziek en werk voor de meest diverse ensembles. 

 

Hij is tevens actief als piano-improvisator.