De Belgische slagwerker Carlo Willems was achttien toen hij door Leo Caerts gevraagd werd om als studiodrummer te fungeren in de Swanstudio’s te Huizingen. Dit engagement resulteerde in tal van plaatopnamen in het lichte muziekgenre. Vanaf 1980 studeerde hij aan het Lemmensinstituut waar hij het hoger diploma slagwerk en kamermuziek behaalde, beide met de grootste onderscheiding . In 1985 werd hij laureaat van de Tenutowedstrijd.

Carlo Willems bleef als musicus actief in zowel het klassieke als het lichtere genre.  Hij speelde ondermeer in het orkest van Eric Melaerts voor de Baccara-beker, het Ensemble voor Nieuwe Muziek onder leiding van Robert Groslot, het Ouver-Tura project, het freelance orkest van de Spaanse Televisie (TVE) in Tenerife en was van 1982 tot 1984 slagwerker van het Nationaal Orkest van België.

Carlo Willems gaf verschillende concerten als solist met onder andere het Vlaams Radio Orkest, het Nieuw Vlaams Symfonieorkest, het Collegium Instrumentale Brugense en het Harmonieorkest van Fedekam onder leiding van Walter Boeykens.  Als freelance medewerker is hij eveneens verbonden aan deFilharmonie, Il Novecento, Prometheus Ensemble en I Solisti del Vento. Hij is eveneens lid van het Willy Claes Quartet.

Onder zijn opnames tellen we 'The last sleep of the virgin' van John Tavener met het orkest I Fiamminghi onder leiding van Rudolf Werthen, 'The great globe' van Robert Groslot met Il Novecento, 'Histoire du soldat' van Stravinski met het Prometheus Ensemble onder leiding van Etienne Siebens, 'Carnaval des animaux' met het Walter Boeykens Ensemble, 'Little red man' met het Willy Claes Quartet en 'Arme ik' van Flip Kowlier.  Onlangs bracht hij een eigen cd op de markt : 'Carlo Willems and friends'.

Carlo Willems is momenteel docent aan het Lemmensinstituut, het Koninklijk Vlaams Conservatorium van Antwerpen en aan de muziekacademie van Tienen.

Lijst beschikbare partituren

Geboren te Antwerpen op 22 maart 1962 als Dirk Thyssens, geadopteerd als Dirk Pilaet, om achter de 'artiestennaam uit een ivoren toren' Brian Clifton eigen muziek te beginnen creëren.  

Brian zette zijn eerste professionele stappen niet in de richting van de toenmalige BRT, maar in Londen. Daar zou zijn contact met legendarisch oscarwinnend filmproducent en Columbia Pictures CEO, David Puttnam (Midnight Express, Chariots of Fire, The Killing Fields), bepalend worden voor de volgende koers in zijn carrière, richting Los Angeles, Hollywood. Van Puttnam kregen Brian en zijn toenmalige partner/arrangeur Steve Willaert de kans om samen te werken met Beatles producent/arrangeur George Martin aan 'The Mission'. Een labiele situatie bij The Mission's productiefirma, Goldcrest, bracht de opdracht echter bij Brian's mentor, maestro Ennio Morricone. De hele 'Mission'-ervaring alsook Puttnam’s aanmoediging - als toenmalig CEO van Hollywood’s Columbia Pictures - om naar Los Angeles te verhuizen, gaven Brian het zelfvertrouwen om door te werken als componist van filmmuziek. Na de première van Brian’s eerste langspeelfilm-soundtrack 'De Kollega’s Maken De Brug', verhuisde hij met studio en gezin naar Los Angeles. Het begin in Los Angeles was moeilijk. Met de "oefening baart kunst"-regel voor ogen hield Brian zich gedurende 11 jaar in Los Angeles met niets anders bezig dan het maken van muziek onder beeld.

Zich goed bewust van het kleinere aanbod in de Vlaamse filmindustrie voor een filmcomponist, kwam Brian via vriend en Blinker-producent Rudi van den Bossche in contact met jeugdauteur Marc de Bel. Eensgezindheid tussen Marc en Brian o.a. over de mogelijkheden om fantasierijke verhalen met dramamuziek te brengen, zette de twee op een pad van exploratie. Het muzikale sprookje 'Malus', gebracht door het wereldbefaamde Flanders Recorder Quartet in een regie van Lulu Aertgeerts werd een succesvolle eerste stap. Via Lulu Aertgeerts - als auteur en regisseur - werd Brian geïntroduceerd in de wereld van musicals. Ook hier kwam zijn ervaring en talent voor drama van pas.

Ondertussen bleef de pen voor filmmuziek niet stil liggen.  'Suske & Wiske : De Duistere Diamant'  van Rudi van den Bossche, evenals het in New York Best Filmmusic genomineerde 'eLLektra', in samenwerking met Axelle Red en pianiste Claire Chevallier, getuigen van zijn on-going passie en interesse om drama en fantasie klank bij te zetten.

Lijst beschikbare partituren

Manu Mellaerts ving zijn muzikale opleiding aan in de academie van Tienen. Daarna studeerde hij aan het Lemmensinstituut te Leuven en vervolgens aan het Conservatorium te Brussel, waar hij het Hogere Diploma voor Trompet en Kamermuziek behaalde, alsook een pedagogisch diploma. Hij vervolmaakte zich bij Pierre Thibaud te Parijs, bij Roger Delmotte te Versailles en bij Edward Tarr te Basel.

In 1985 werd hij laureaat van de VRT Tenuto wedstrijd en in 1987 laureaat van de Internationale Trompetwedstrijd te Toulon.

Van 1984 tot 1986 was hij als trompettist verbonden aan het Vlaams Radio Orkest, terwijl hij leraar was aan het Lemmensinstituut te Leuven tot 1987.

Sinds 1986 is hij solotrompettist bij het Orkest van de Muntschouwburg en docent aan het Conservatorium te Brussel.

Als solist trad Manu Mellaerts op met o.a. het Orkest van de Muntschouwburg, het Vlaams Radio Orkest, de Beethoven Academie, I Fiaminghi, het Collegium Instrumentale Brugense, en l'Orchestre de Wallonie. Hij is stichter en artistiek leider van het koperensemble Belgian Brass.

Als gastdocent is hij veelgevraagd op diverse stages en zomercursussen.

Manu Mellaerts werkte mee aan diverse opnames, ondermeer een bijzondere opname van diverse barok- en klassieke concerto's met het Collegium Instrumentale Brugense.

Lijst beschikbare partituren