Het Concerto GWV 310 volgt het drie-delige type dat Antonio Vivaldi in Italië had bedacht, bestaande uit twee snelle delen en een langzaam middendeel. In tegenstelling tot Vivaldi was Graupner echter minder bezig met virtuositeit in het sologedeelte - het door hem gekozen register vormt ook geen bijzondere uitdaging. Met name het openingsdeel wordt gedomineerd door het autonome, zeer betrokken sologedeelte. Na een vrije inleiding neemt de solist aanvankelijk het hoofdmotief van de beweging over, om zich vervolgens uitsluitend te richten op een verscheidenheid aan verschillende muzikale figuren: gebroken drieklanken en snelle toonherhalingen, evenals gesuggereerde samengestelde melodieën ...