Graupner staat over het algemeen bekend om zijn unieke compositiestijl; hij hanteert geen "standaard" aanpak. In plaats daarvan verrast hij zijn publiek met een onderscheidend muzikaal profiel voor elke afzonderlijke cantate en solococerto. Het Concerto in D GWV 312 - een werk in drie delen gebaseerd op het Italiaanse model van Vivaldi - is anders vormgegeven wat betreft de opbouw van de delen. Het lijkt een stap terug te zijn in de muziekgeschiedenis van de 18e eeuw: het eerste deel is, strikt genomen, "allegro", dat wil zeggen, vrolijk, levendig en vreugdevol; de melodische inhoud wijst duidelijk naar de vroege klassieke periode. Het fluitgedeelte is ook nauw verweven met de orkestrale begeleiding ...