Graupner baseerde zijn Concerto in G GWV 329 op het ontwerp van de barokke kerksonate, met zijn sequentie van langzaam – snel – langzaam – snel. Met uitzondering van het tweede deel wijkt de componist echter af van het Italiaanse formele model gebaseerd op Vivaldi's afwisseling van tutti ritornello's en solopassages. Het derde deel is buitengewoon, omdat het begint in unisono, gevolgd door maten die opwinding creëren door indringende suspensies en chromatische wendingen ...